S Ö Z A L T I

euro 2024 |

14 iyun - 14 iyul tarixlərində Almaniyada keçiriləcək futbol bayramı. Bir çoxları Fransa və İngiltərəni favorit hesab edir. Məncə həmişəki kimi İngilislər bacara bilməyəcək. Bəlkə də beynimə loser kimi kodlanıblar bilmirəm. Şəxsən mən turnirin qalibi kimi fransanı görürəm. Çox əjdaha şəkildə gəlirlər. Keçim qrup təxminlərimə:

Burda Macarıstan qrupun sürprizi olacaq. Almaniya maks 2 olacaq. İsveçrə və Şotlandiya isə ən yaxşı 3-cü yer uğrunda mübarizə aparacaq. Qrupun həlledici oyunu elə 1-ci turdakı Macarıstan - İsveçrə matçı olacaq.

Azarkeşi olduğum və son çempion İtaliyanın taleyindən qorxuram. Spaletti bambılısı dünən hücumçu qıtlığında Bolognada əla mövsüm keçirən Orsolinini komandadan çıxartdı. İtaliyada hamı spalettini topa tutur. Zaccagni, çolaq el shaarawy və demək olar ki, bu sezon oynamayan faggiolini saxlayıb, Orsolini və lazionun qapıçısı provedeli kənarda tutub. İspaniya və Xorvatiya, hətta Albaniya da başağrısı olacaq İtaliyaya. Türkiyə ilə 0-0 bitən matçda da ümid vermədilər. Amma bu İtaliyadı. Qrupda 3 heç-heçədən sonra dünya çempionu olmuş komandadı. Bilmək olmaz. Bu qrupa təxmin vermək çox çətindi. Realist olsam hal-hazırki vəziyyətə uyğun olaraq: 1 İspaniya 2 Xorvatiya 3 İtaliya 4 Albaniya.

İngiltərə burdan təmiz çıxar. 2ci yer üçün Danimarka və Serbiya əlləşər və Danimarka yeri qapar.

Ən asan qrupdu bu məncə. Fransa 1, Hollandiya 2, Avstriya 3, bərbad oyun oynayan Polşa 4.

Ən maraqlı qrup. Hamı Belçikanın asanlıqla 1-ci olacağını desə də mənim fikrimcə onların generasiyasının limiti çoxdan bitib. Rumıniya sürpriz edəcək. Ukraniya da ondan geri qalmayacaq. Slovakiya 4-cülüyə məhkumdu.

Gəldik dananın Türkiyə üçün quyruğunun qopduğu yerə. Türkiyə burdan necə çıxırsa çıxsın 8/1-dən o yana getməyəcək. Çünki ya Fransa ya İngiltərə ya da b qrupunda hansısa əjdaha ilə qarşılaşacaq. Ümumiyyətlə Türkiyə elə komandadı ki, oyununu heç cür tuta bilmirsən. Heç vaxt stabil oynamırlar. 0 da çəkə bilərlər. 90+ -da vurulan qollar ilə 1-ci də çıxa bilərlər. Portuqaliya 1-ci olacaq sözsüz. Gürcüstan Mdb-nin hal-hazırda ən yaxşı oynayanıdı. (Russia excluded). Çexiya burda tale həll edən komanda olacaq.
Könlümdən keçən 2008 və 2012-dəki İspaniya kimi İtaliyanın da ardıcıl qalib gəlməsidir. Amma çətin. Real vəziyyət Fransanın çempionluğunu göstərir. Ümid edirəm ki, 2004 və 2016 kimi sıxıcı yox, 2000 və 2008 kimi yaddaqalan turnir olar.

sosioloji marksizm | elm

analitik marksizm ekolu ilə tanınan, sosial siniflər klassifikasiyasında yeni nəzəri paradiqmaları ilə həm sosiologiya sahəsində həm də bütöv olaraq marksizm sahəsində yeni cığırlar açan erik olin wrightın Viskonsin-Medison Universitetində verdiyi dərslərdən biri.

dərsin syllabusu 87 səhifədir -*. bu yay syllabusda paylaşdığı əsas oxumaları bitirməyi planlayıram.

syllabusdakı chapterlər bu şəkildədir:
1) giriş
2) sinfi struktur
3) sinfi təşəkkül
4) dövlət və siyasət nəzəriyyəsi
5) ideologiya və şüur
6) tarix nəzəriyyəsi
7) sosializm və xilas/azadlıq

və üstəlik əsas oxumaların yanında- əgər vaxtınız varsa- əlavə oxuma materialları da var. möhtəşəm syllabusdur.

syllabusun linkini paylaşıram. məncə göz atın və bu sahə haqqında nələrsə oxumaq istəyirsinizsə yararlanın.

link: https://drive.google.com/file/d/1Q64aPnfb1IlezJXjzcwuXMh62U8Silft/view?usp=sharinghttps://drive.google.com/file/d/1Q64aPnfb1IlezJXjzcwuXMh62U8Silft/view?usp=sharing

ufc | idman

Açılışı ultimate fighting championship olan mma təşkilatı. İnsanların niyə bu qədər az maraqlandığına təəsüflənirəm düzü, xususilə də həmcinslərim arasında. Nəticə də, dünyanın ən güclü ya da badass insanının kimi olduğu sualı maraqlıdır və bunun cavabının öyrəniləcəyi ən prestijli təşkilat ufcdir. One championship və bellator kimi təşkilatlar da var, lakin ordakı əksər divizyadakı çempionlar heç ufcnin top 10 una girə bilməz müvafiq çəki divizyasında. Təbii olaraq anlayıram bəzi insanlar şiddət və s. kimi görüntüləri sevmir, həmin insanların baxmamağı normal haldı. Ancaq ölkədə xususilə animeci kütlənin, heç ufc nin nə olduğunu eşitməməyi maraqlanmamağı qəribə gəlir. one punch man, naruto və oxşarı animelərə baxmaqdansa çox daha real olanına baxa bilərsiz. Və bu real xarakterlərdən çox daha yaxşı inspiration ala bilərsiniz. Misal verim döyüşçülərdən,
Alex pereira gec yaşda kick-box a başlıyır. Ən yüksək səviyyə olan glorydə 2 diviziyada çempion olur. 2 dəfə məğlub elədiyi israel adesanya tərəfindən hər hansı bir interviyuda, "mən əfsanə olanda, hər hansısa bir pubda arxamdan boş boş danışacaq , o heç kimdi" tərzi təhqir olunmadan sonra özünə tamam yad olan bir idmana başlıyır. Hansı ki grappling dediyimiz şey 30 dan sonra elə rahat öyrənilən bir şey deyil. Öyrənsən belə heç vaxt vasatın üstü ola bilməyəcəksən, bunun özü də böyük drawback di istenilen döyüşçü üçün. Pereira ufc debutunu edir, və hətta bambılı bambılı danışan adesanyanı knockout edir. Sonra bir yuxarı çəkidə də çempion olur və hal-hazırda planetdə ayaqüstü döyüşdə ən çox qorxulan döyüşçüdür desək düz olar. Və bu insanın bütün bu uğuru, brazilyanın kasıb favellalarından birində, yoxsullaqdan çıxaraq elədiyi də
ayrı bir heyrətamiz haldı.

Çox maraqlı personaj var yəni ufcdə, misal günlərcə qaranlıqda ac sussuz, balaca otaqda günlərcə duran jiri prochazka. Bu xarakter elə bil sırf mistik anime xarakteri sevən insanlar üçün dizayn olunub. Günlərcə meşədə tək qalıb, məşq edir, just insane dude overall. Hərtərəfli döyüşə bilir, ancaq əsasən ayaqüstü döyüşməyə üstünlük verir, və sıfır guard ilə, full hücüm. Alex pereira kimi dünyanın ən təhlükəli kickbox çusunun belə üstünə şığıyır, əli qolu qarınında, ayaqları yediyi low kick lərdən təndimiş, qızarmış(döyüşdən sonra hətta morarmış olacaq) vəziyyətdə.
Son olaraq döyüş deyim maraqlananlar baxsın.
https://youtu.be/dHKRVKnChFI?si=SPdvsxA140sdhjxV

Jiri ilə glover teixeirü nın döyüşü həqiqətən yüksək gərginlikli bir kəmər döyüşü idi, gərginlik dedim yəni daim bir actionın olduğu maraqlı bir döyüş, sıxıcı şəkildə bir roundda 10, 15 jab in atıldığı bir döyüş yox. Düşünürəm ki, bu döyüşə önyarqısız baxan insan mma fanatı ola bilər.
Səhv eləmirəmsə gloverin 8 ci dərəcə bjj qara kəməri var və bu onu idmandakı ən yüksək grappling çi deməyimizə bəs edər. Ancaq mma təkcə grappling deyil.

https://youtu.be/7CAkyfHMhhA?si=dgNlY8GcxY5sm7cn
Rober whittaker , yoel romero

Müasir dövr middleweightdə(83kg) ən yaxşılardan olan cavan Whittakerın 41 yaşlı kafdar romero ilə olan 2- ci döyüşü. Romeroya kafdar dediyimə baxmıyın the dudes is insanely ripped and explosive. Çox gec başladığı idmana səhv eləmirəmsə 35,(köhnə olimpik gürəşçidir) əfsanə olaraq ayrılmışdı ufcdən. Qeyri mümkün bir nailiyyətdi həqiqətən 35 indən sonra təzə idmana başlamaq oyana, 35 indən sonra çempion ola bilmək ya da oxşarı bir nailiyyət göstərmək qeyri mümkün bir haldı. Çünki istər istəməz qocalırsan, əgər heavyweight ya da light heavyweight deyilsənsə. Romero onsuz adi bir insan deyil, hamı kuba da bədəninə qəribə experimentlər olunduğu bilir, ancaq yenə də idmanın özündə doping təşkilatları nəzarət edir, keçə bilibsə fair competition.

https://youtu.be/h9oj6HEdZSI?si=_0lutKRzOWW03d_v
Son olaraq aşağı çəkilərdən daha texniki olan, volkanovski, islam makhachev döyüşü. Volkanovski bu döyüş zamanı məğlubiyyətsiz demək olar, çempion idi 66 kiloda, islam isə xəbibin atasının favorit tələbəsi idi və çempionluğu oliveirdan(xəbibi udacağı deyilirdi, çox yaxşı grapplingi olduğuna görə) almışdı. Çoxlarına görə xəbibdən daha yaxşı olan islam, xususilə ayaqüstü döyüşdə, əksər döyüşlərini 1 dəqiqənin altında bitirən islam üçün çıxa biləcək ən texniki və inatçı rəqiblərdən idi alexander, həmçinin bütün çəki divizyalarını əhatə edən reytinqdə də, pound for pound rankingdə də 1 ci sırada idi. Bu döyüş digərləri qədər, süper maraqlı olmaya bilər, ancaq məğlubedilməz dağıstan grappling məktəbinin qarşısına çıxan ən güclü oponentin döyüşə necə bir əhəmiyyət qazandırdığnı qavraya bilsəz, yüksək diqqətlə baxacağıvıza şübhəm yoxdur. Hərhalda texniki skill olaraq bunun üstünə çıxa biləcək başqa qarşıdurma yoxdur.

Sona da ufc üçün xüsusi tarixi əhəmiyyəti olan bir neçə maraqlı döyüş qoyacam
https://youtu.be/en4hR34Bl8w?si=Xm8rBGOoan4LTDtz
https://youtu.be/l8s2fsfIpUA?si=AFqEA-1VW_NkK6e8
https://youtu.be/JuBBIJ7adjM?si=l2RWjq2ktf83kZKQ

obyekt yönümlü proqramlaşdırma | proqramlama

(OYP) - verilənlərin obyektlər üzərindən formasını dəyişməsi üzərinə qurulmuş proqramlaşdırma methodu. yazılmış funksiyaların təkrər istifadəsinə və daha kompleks məntiqə kömək edir.

// birinci class-da yaradılan obyekt və methodun digərində çağırılıb istifadə edilməsi:
class a {
string name;
public void method_a();
}
// ikinci class-da implementasiyası
class b extends class a {
name = "jhon.doe'':
method("do something");
}

bəzi methodolojiyaları:
enkapsulyasiya (encapsulation),
varislik (inheritance),
polimorfizm (polymorphism),
abstraksiyası (abstraction),
obyektlər arasında informasiya axınının təşkili (sending messages / message sending),
təkrar istifadə oluna bilərlik ( reusability).

java - c - c++ - Python - php
bu linkdə azərbaycanca ətraflı və bəsit izahı da var

perfume genius | musiqi

əsl adı Michael Alden Hadreas olan əsasən indie pop, indie rock və art pop tərzlərində mahnılar bəstəyən amerikalı musiqiçidir. Özünə seçmiş olduğu bu ləqəb isə Perfume The Story of a Murderer filmindən irəli gəlir. 2020-ci ilin diqqət çəkən albumlarından biri Set My Heart on Fire Immediately olsa da onun no shape albumunu daha çox bəyənirəm.

Tanımaq istəyənlər üçün:
(baxma: jason)
(baxma: otherside)
(baxma: die 4 you)
(baxma: slip away)
(bax: queen)
(baxma: without you)

euro 2024 |

sosioloji marksizm | elm

ufc | idman

obyekt yönümlü proqramlaşdırma | proqramlama

javascript | proqramlama

28 may 1997 b.dortmund - yuventus matçı | idman

leica ★ wiki | texnologiya

Bilinənin və ilk entridə yazılanın əksinə, 1849-da yox, başlıqda görünən məlum brend adı ilə 1986-da təsis edilən şirkət. 1849-cu ildə qurulan, "optik instut* instut deyəndə, bildiyimiz təhsil yeri deyildi. adamlar biznes ilə məşğul idilər. Əllərində o dövrün mikroskoplarındakı problemləri aradan qaldıran bir optik formula var idi. "un özü idi. hansı ki, Carl Kellner adında mexanik və "self-studied" riyaziyyatçı tərəfindən qurulmuşdu. kelnerin 1855-dəki ölümündən sonra həmin bu optik instutun əsas səhmdarı olan Ernst Leitz 1869-da başa keçib adı dəyişərək öz adına uyğun leitz şirkətini* Ernst Leitz works idi. Sonradan adı Ernst Leitz GmbH, yəni Ernst Leitz mmc-ə çevrildi yaratmışdı.
Ernst leitz

Bu şirkət mikroskop istehsalı ad-san qazanmışdı. ardınca da, 1914-də ilk leica fotoaparatı yarandı. Leica adı da leitz camera sözlərinim qısaltmasından gəlir və hazırda keçmiş korporasiya leica kamera, leica geosistem, leica microsistem, leica biosistem olaraq 4 ayrı şirkətə bölünüb. Niyə hamısının qabağında "leica" olması leitz-in ən məşhur məhsulu olan fotoaparat ilə bağlıdır. 1986-cı ildə də şirkətin adı dəyişdirilərək leica qoyulub.
Şəkil: leica m10-r. "R" hərfi "resolution" anlamına gəlir. Çünki m10 modelində olan 24mp bu modeldə 40mp-ə yüksəldildi.

Keçək leica-nın özünə. Yuxarıdakı entridə yazılan o iphone bənzətməsində böyük haqlılıq payı var. Çünki necə ki, iPhone bir vaxtlar böyük innovativ yenilik kimi bazara bütünlüklə ekrandan ibarət sensorlu telefonları çıxarıb bu işin əsasını qoydu, eynisini də bu adamlar leica ilə ediblər. 1914-də çıxan ur-leica adındakı fotoaparat 36x24mm film lenti ilə işləyən ilk fotoaparatdır.

Ur-leica 42mm f/4,5 dəyərindəki* "f" dəyərinin nə olduğunu entrinin sonunda qeyd etdiyim "apertur və diafraqma" başlığından oxuya bilərsiniz sabit bir lensə sahib idi. Mühəndis özü üçün istehsal etmişdi bunu və 35mm dediyimiz "plyonka"nı da o vaxtılar "cine film" olaraq işlədilən 18x24mm-lik lenti 2 dəfə enləndirərək hazırlamışdı. 1924-cü ildə dəyişdirilə bilən lensə sahib, "m mount" leica 1 yarandı və şirkət kütləvi istehsala başlandı. Beləliklə, fotoqrafiya kökündən dəyişdi.
Leica 1

Fotoqrafiya kökündən dəyişdi dedik. Çünki leica i(1)-ə qədər fotoaparatlar bu

və ya bunun kimi

"medium" və "large" formatda çəkiliş edən, yekə, daşınması zülüm, ağır olan, daima tripod tələb edən cihazlar idilər. Bu aparatlar da hər nə qədər böyük ölçülərdə keyfiyyətli print imkanı yaratsalar da, heç, türklər demiş, "pratik" deyildilər. Halbuki leica o dövr üçün* elə indiki dslr-lara baxanda indiki dövr üçün də kompaktdır. sensasiya sayılacaq dərəcədə kiçik, kompakt, "pocket size" idi. Buna qarşılıq olaraq bir çox fotoqraflar 35mm-lik filmin çox kiçik olduğunu və heç də yaxşı keyfiyyətdə olmayacağını düşünürdülər. Ancaq 35mm-lik film qəzetlərə vurulacaq, heç də pis olmayan ölçülərdə çap ediləcək qədər qənaətbəxş oldu. Leica-nın da ulduzu parladı.
Şəkil: leica q2 monochrome. Full frame 47mp dəyərindəki bu kompakt kamera yalnızca ağ-qara şəkillər çəkir.

Artıq leica, başda müharibə fotoqrafları olmaqla, fotojurnalistlərin, sənədli fotoqrafların, reportyorların və ən əsası isə, küçə fotoqraflarının ən sevimlisi idi. Elə küçə fotoqrafiyasının bu qədər populyarlaşmasının səbəbkarı da məlum səbəblərə görə leica olub. Çünki leica balaca idi, çəkiliş üçün əziyyət tələb etmirdi, xəlvəti şəkildə hər yerə keçirilə bilirdi və hər şeyi mexaniki idi. lev Trotskinin Kopenhagendə çəkilmiş məşhur fotosundan(ki o zamanlar üçün böyük səs gətirmişdi bu şəkil) tutmuş

ernesto che guevaraya

ssri-nin berlinə bayraq sancması kadrından tutmuş

müharibədən sonra Nyu-Yorkda, times square-dəki öpüşə

vyetnam müharibəsində çəkilmiş, bütün dünyanı sarsan və insanı ürpərdən həmin bu fotoya

qədər saysız-hesabsız, dünyaca məşhur, sənətdə ikonikləşmiş, təsirli anları məhz bu kameralarla çəkiblər. Nəticə olaraq Bütün bunlar da leica-ya bu günkü şöhrətini gətirib.
Şəkil: fotoqrafiyanın "ata"larından sayılan henri cartier-bresson öz leica-sı ilə. 1957

Müsbət və mənfilərinə gələsi olsaq.
Müsbət və ya yaxşı tərəfləri:
Başa düşüləndir ki, bu gün leica istəyənlərin böyük qismi onu sırf şöhrəti naminə arzulayır* bax: iphone işlətməyi "ayrıcalık" saymaq , amma bunu da anlamaq lazımdır ki, adamlar elədiklərini haqqını verərək edirlər.
1) hər şeydən öncə, bu işə yeni standart gətiriblər. Yəni bu 35mm film dediyimiz, sonradan digital dünyada da "full frame" adlanaraq standart sayılacaq ölçünü leica yaradıb. Küçə fotoqrafiyasının inkişafının da ən əsas səbəbkarı leica olub.
2) Bundan əlavə, leica lensləri ən yaxşı optikaya sahib lenslər sayılır. Yüksək(high) Micro contrast

və fotolarda yaratdığı "3d pop" leica-da ən pik həddədir* təkcə zeiss lensləri bu işdə leica-ya tam rəqib ola bilir. . normalda şəkillər 2d olur, amma leica lenslər fotoya 3d effekti qatır ki, Bu da "3d pop" adlanır. Aşağıdakı adama diqqət edin, özünüz görəcəksiniz. Şəkildə həddən artıq çox yüksək bir dərinlik, 3d-lik var. Hansı ki, bunu digər heç bir markadan əldə etmək mümkün deyil.

3) 2, hətta 3-cü əl satsanız da, qiyməti çox düşmür. Rahatlıqla, çox pul itirmədən, baha qiymətə satmaq olur.
4) bütün leica kameralar almaniyada tam olaraq əl əməyi ilə hazırlanır, yığılır və nömrələnir.

5) ta ilk çıxdığı dönəmlərdən günü bu günə qədər eyni "mount" sistemindədirlər. Mount-un önəmi böyükdür. Çünki, misal üçün, istənilən canon lensini hər canon aparatda işlətmək olmur, çünki apsc, ff, dslr, güzgüsüz və s. hər tipə aid ayrıca Mount var və bir-birlərinə uyğunsuzdurlar. Gərək adapter işlədəsən, bu isə lensin performansını aşağı salır. Ancaq bütün leica lensləri eyni Mount olduğundan 80 il əvvəlki retro lensi belə, keçən il çıxan kameraya birbaşa taxıb işlətmək mümkündür.

6) premiumluq. Lensləri maksimal keyfiyyətdə etməyə çalışdıqları, əl əməyi işlətdikləri kimi, kameralarda da ən yaxşı materiallardan istifadə olunur və əldə tutuşu zamanı premium hissi verir.
Şəkil: leica r8. Hər zaman görünüşü tənqid olunsa da, şirkətin ən inkişaf etmiş lentli kamerası idi.

7) kamera ömrü. üst seqment dslr və ya mirrorless(güzgüsüz) kameraların foto çəkmə ömrü ən yaxşı halda 500min olur. Çox vaxt isə 200-300min arası dəyişir bu rəqəm, ki burada ən yaxşılarından danışırıq. Leicada isə bu, 1 milyondur. Yəni zavod kameranın normal şəraitdə heç bir problem olmadan 1 milyon foto çəkəcəyini deyir. 1 milyon sizə elə-belə, adi gəlməsin. Bu özü elə ömürlük deməkdir. Bu gün bir leica alıb hər gün 100 şəkil çəksəniz, kameranın zavod standartı olan sayı tamamlamaq üçün 27 ildən çox bir zaman lazımdır. Misalçün, mən özüm fotoaparatımı yanımda hər yerə apara-apara 3 ildə cəmi 15min şəkil çəkə bilmişdim. Həmçinin Zavod rəqəmləri ortalamanı göstərir, halbuki diqqətli istifadə olunan bütün kameralar qat-qat daha çox uzunömürlü olur.
Şəkil: 47mp leica sl2 reporter edition. Təbiət, fashion və studio fotoqraflara xitab edir.

8) Eyni zamanda, əksər filmli leica kameralar tam mexanikidir. Bu isə batareya problemini aradan qaldırır və nəticədə, fotoqrafın "film roll"-u dəyişməkdən başqa heç bir dərdi olmur, heç vaxt da yarı yolda qalmır.

Gələk mənfilərinə:
1) bahalılıq. Türklər demiş, öyle-böyle değil, əməlli bahadır. Söhbət lens olmadan, təkcə kameranın özünün ən azı 5.000$-dan başlamasından gedir. Nəzərə alaq ki, 20-30 illik lenslərin də 3-5-ci əl qiyməti azı 2-3min dollardan başlayır. Göründüyü kimi, hətta ikinci əl belə hədsiz bahadır. Uzun sözün qısası, "kameranın bəkarətini mən pozacam" beynində olub təzə cihaz almaq istəyən biri aşağısı 10.000$ dolları qırağa atmalıdır. Hətta "special edition"-lar isə ümumiyyətlə, 12-20min dollar arasında satılır. Ki, bu da eyni performansı verən, amma fərqli "vid-fason"da olan kameraya o pulu verməyin hansı məntiqə sığdığını sorğuladır adama. Fun fact: kreditə iphone almaq məsələsi leica söhbətində də doludur.
Şəkil: leica m9-p hermes edition. Qiymət: 50.000 dollar

2) lenslərində "third party" lenslər ilə qiymətə dəyəcək fərq olmaması. Misal üçün 13.000$-a satılan 50mm f/0.95 leica noctilux lensinin performansı pik olsa da, 600$-lıq alternativi olan ttartisans 50mm f/0.95 lens ilə 12,000 dollara dəyəcək fərqi göstərmir. Hətta aparılan "blind test"-lərdə noctilux-un keyfiyyətinin gözəçarpan olmadığı görünür. Eyni zamanda, daha aşağı qiymətdə olan nikon-un 50mm f/0.95 lensi daha yaxşı performans sərgiləyir. Uzun sözün qısası, leica çox keyfiyyətli məhsul istehsal eləsə də həmin məhsulun həqiqi dəyərindən (təbii ki, brend, məşhurluq da burada önəmli faktordur) qat-qat yuxarı qiymətə satır.
Real nümunə: 12.000 dollara dəyəcək heç bir fərq gözə çarpmır.

3) avtofuksun olmaması. Bu, əslində, Leica-nın prinsipidir. Yəni adamlar bildirir ki, əldə tutulan kamera bir vasitə kimi görülsün, hər işi özü görən ağıllı "gadget" kimi yox. Yəni əsas iş fotoqrafın boynuna düşməlidir, hər şeyi hesaba qatmalıdır. Manual fokus isə heç də həvəskar, qeyri-peşəkar, lap elə hər peşəkarın edəcəyi qədər asan iş deyil, xüsusilə də "rangefinder" tipli kamerada. Yəni bu kameraları alacaq qədər pullu olmaqdan əlavə, işlədəcək qədər peşəkar olmaq lazımdır.
Şəkil: bu gün analoq fotoqrafların "dream camera"-sı, dünyanın ən ikonik, ən məşhur, ən yaxşı filmli kameralarından biri - leica m6

4) lenslərə aid olan şey kamera gövdələrinə də aiddir. Həddən artıq bahalı olmasından əlavə, ondan qat-qat ucuz olan digər markalar kameralar arasında leica modellərindən çox daha üstün performans sərgiləyənlər var. Demək olar bütün sahələrdə: istər erqonomiklik, istər sürət, istər görüntü keyfiyyəti, istər dinamik aralıq. Rənglər də zövq məsələsinə girəndə iş tamam qarışır. Hətta və hətta d-lux seriyası Panasonic alternativləri ilə müqayisə ediləndə "nədi-nədi orda qırmızı bir logo var" deyərək yersiz bahalığı ciddi tənqid olunur. Aşağıdakı kameralar dizayn və özəlliklər baxımdan 1:1 tamamilə eynidir. hətta panasonic-də 5 əlavə funksiya və öndə tutuşu asandıracaq "grip" var. Amma leica 1500 dollar, Panasonic 800 dollara satır.


Son olaraq, mən bu fikirdəyəm ki, leica " m10 monochrome" kimi sadəcə ağ-qara şəkil çəkən kameradan tutmuş " m10-d" kimi digital olsa da, arxada ekranı olmayan və müasir dünyada sanki keçmişdəki kimi lentli aparatla çəkmək təsiri bağışlayan kameraya qədər çox niş* ing: niche cihazlar istehsal edir, xüsusilə də, digitalda. Hansılar ki, bunları bəyənməmək, arzulamamaq əldə deyil. Amma bu kameralar da, öz növbəsində, heç də professional işlədiləcək, yəni "workhorse" deyiləcək kameralar deyil. Dolayısilə, leica alan biri ya gərək bu peşənin bütünlüklə -bura o kameranı peşəkar iş üçün işlətmək də daxildir. Misal üçün, Magnum fotoqraflar- içində olsun, ya da pulu xərcləməyə yer tapmayan biri olsun ki, özünə təzə "oyuncaq" alıb baş qatsın. Yoxsa o kreditə iphone almaq dəstiri, leica alınması (ki, forumlardan da göründüyü kimi, doludur belələri), xüsusilə də, gəliri az və ya orta səviyyə olan birinin leica arzusu ilə yanıb tutuşub, pul yığıb alması o qədər də məntiqli deyil.

Həmçinin Fotoqrafiya ilə bağlı olan digər entrilər üçün
(baxma: canon vs nikon/-322897)
(baxma: noise/-322896)
(baxma: shutter speed/-322900)
(baxma: diafraqma və apertur/-323382)
(baxma: bokeh/-327822)
​(baxma: piksel/-325863)
(baxma: megapixel/-328350)

tissot prx | texnologiya